Over Peter Wilms

Als kind had ik regelmatig spontane bewustzijnsverruimende ervaringen. Ik lag dan in mijn bed, sloot mijn ogen en probeerde te slapen. In plaats daarvan veranderde de ruimte waarin ik mij bevond en was er een aanwezigheid voelbaar die spannend en tegelijkertijd geruststellend was. Daardoor werd een weten dat er ‘meer is tussen Hemel en Aarde’ bevestigd.

Ik ben geboren in Limburg in 1962 en ben katholiek opgevoed. In de kerk hoorde ik dingen waar ik als puber grote twijfels over had. Ik kon de paradigma’s over God, hemel, hel enz. zoals gepresenteerd door de kerk niet voor zoete koek aannemen en besloot zelf op onderzoek te gaan. Ik verdiepte me in filosofie en las werk van o.a. Rousseau, Kant, Nietsche en Sartre. Deze brachten mij echter niet de antwoorden op mijn vragen.

In een cursus Tai Chi die ik aan het einde van mijn conservatoriumstudie volgde kreeg ik opnieuw spirituele ervaringen. Ik leerde energie voelen en in de meditatie waar de les altijd mee begon maakte ik contact met een dieper ‘zijn’. Toen ik een jaar later in een diepe crisis kwam – op dat moment werkte ik in het buitenland, raakte mijn relatie kwijt, was aan alcohol verslaafd en voelde me uiterst eenzaam – las ik een boekje over meditatie en raakte meteen gemotiveerd. Ik besloot te gaan mediteren.

Terug in Nederland was ik vastbesloten, na mijn eerste positieve ervaringen met meditatie, meer te leren over meditatie. Ik kwam terecht bij de Sri Chinmoy-beweging in Amsterdam. Daar heb ik een stevige basis gelegd voor mijn leven in meditatie. Via andere centra en leraren, zoals Brahma Kumaris en Andrew Cohen, heb ik nieuwe manieren en visies op meditatie geleerd. Ik was altijd op zoek naar de hoogste waarheid in de werkelijkheid die ik ervoer. Dit zoeken leidde steeds vaker terug naar de enige en essentiële vraag die ik kon stellen: ‘Wie ben ik?’.

Na 10 jaar mediteren ontdekte ik dat er een bepaalde rust in mezelf was ontstaan. Maar toch voelde ik dat er in mijn leven nog iets ontbrak. Ik kreeg nog geen contact met een diepere essentie in mezelf. Door mijn persoonlijkheid liep ik vast in bepaalde structuren en vormen van meditatie die ik als belemmerend ging ervaren, terwijl ze me vrijheid moesten brengen. Ik kwam erachter dat ik als persoon weinig geaard was. Ik zat niet volledig in mijn lichaam.

Ik nam een pauze van 7 jaar en heb me op andere gebieden ontwikkeld, zoals bio-energetica en sjamanisme. Door middel van o.a. lichaamsgerichte psychotherapie, zweethutten, sjamanistische ceremonies met psychedelische planten en een opleiding in Sexual Grounding Therapie, werd ik steeds geaarder en kwam meer en meer in mijn lijf.

Ik ontdeed me ook van andere verslavingen waaronder koffie, chocola en seks en voelde me vrijer en vrijer worden. Ik trad ondertussen in het huwelijk en had plotseling een gezin met twee prachtige stiefdochters. Ik merkte dat ik me completer voelde naarmate ik alles dat op mijn pad kwam durfde toe te laten. Een diep weten en vertrouwen dat het leven me precies dat geeft wat ik op dat moment nodig heb, ontsloot zich in mij.

In 2007 heb ik het mediteren weer opgepakt. Ik ervoer dat meditatie me hielp om mijn loodlijn weer te vinden, als ik door een uitdagende situatie uit evenwicht was. Ik kon telkens opnieuw contact maken met mijn essentie en voelen dat ik in mijn diepste kern altijd vrij ben. Vrij om te zijn wie ik ben en vrij om te worden wie ik ben. 

In het muziekvak heb ik een vergelijkbare ontwikkeling doorgemaakt. Mij aanvankelijk conformerend aan de gevestigde orde, speelde ik in klassieke orkesten en ensembles in binnen- en buitenland. Daarnaast drumde ik in diverse bands en ging experimentele projecten aan met kunstenaars. Ook hier liep ik vast in bepaalde structuren en voelde de behoefte me hieruit te bevrijden. 

Ik begon marimbarecitals te geven, eerst nog met composities van anderen en later ook met zelf gecomponeerde stukken. Toen ik uit Amsterdam wegtoog en me vestigde in Culemborg, maakte ik me steeds verder los van het establishment. In 2009 richtte ik samen met Werner Janssen het duo Wood & Winds op. Hiermee speelden we louter eigen werk en traden op in binnen- en buitenland. Door de financiële crisis kregen we echter niet definitief vaste voet aan de grond.

Ondertussen was ik gestart met een meditatiegroep en ging ik meditatieve concerten geven. Ik ontdekte dat improvisatie hierin mij nog meer vrijheid gaf om me uit te drukken. Na samenwerkingen met andere muzikanten, besloot ik uiteindelijk solo verder te gaan om mijn uitdrukkingsmogelijkheden optimaal te benutten. Daarbij maak ik inmiddels ook gebruik van mijn stem. De combinatie van zang met marimba en percussie voelt voor mij als een ideale manier om in volledige vrijheid mijn diepste Zelf tot expressie te brengen.