Toen ik zelf van de week in de lappenmand lag, moest ik denken aan het boek van Dethlefsen en Dahlke dat deze titel draagt. Ziek zijn, nee, dat wil niemand. En toch gebeurt het. En als het gebeurt, wil je er zo snel mogelijk vanaf. Maar sta je er wel eens bij stil waaróm je ziek bent geworden?

Een verkoudheid of griepje kunnen we nog wegzetten als een signaal dat we te hard gewerkt hebben of te lang door zijn gegaan. Maar als het gaat om ernstiger ziektes, kun je dan nog steeds zelf de verantwoording ervoor nemen? Durf jij te kijken naar jouw aandeel in het ontstaan van de ziekte?

 

Is ziekte nog taboe?

We willen allemaal graag gezond zijn en liefst ook gezond oud worden. Onze maatschappij is hier sterk op gericht, getuige de reclames op radio, tv en andere media. Pijnstillers, hometrainers, cholesterolarme boter en andere ‘gezonde’ voedingsmiddelen, verjongingscrèmes en ga zo maar door. We worden doodgegooid met producten die ons jong en vitaal moeten houden.

De commercie maakt handig gebruik van het feit dat we ziekte en ongemak zo snel mogelijk achter ons willen laten. Het lijkt wel of ziekte taboe is. We hebben er allemaal vroeg of laat mee te maken, hetzij bij dierbaren of bekenden, hetzij bij jezelf. En niemand wil het.
Natuurlijk is het niet prettig om ziek te zijn. We kennen allemaal de geneugten van gezond zijn, van alle mogelijkheden die je hebt als gezond mens. Ziekte brengt nou eenmaal beperkingen met zich mee. En die kunnen naarmate de ernst van de ziekte meer of minder groot zijn.

Maar hoe zou het zijn als je de ziekte om te beginnen kan verwelkomen? Niet met de intentie dat hij kan blijven, maar met de intentie om er iets van te leren. In ziekte ligt altijd een les – en vaak ook een diepe levensles – besloten. Mocht je het aandurven om de boodschap van de ziekte te zien en te ontvangen, dan is de kans groot dat er een groot geschenk voor jou in het verschiet ligt.

 

De oorzaak ontdekken

Behalve de ziekte meteen te bestrijden en met wortel en tak uit te roeien, en in sommige gevallen kun je daar beter niet mee wachten, is het goed stil te staan bij de aard en het ontstaan van de ziekte. Hoe manifesteert de ziekte zich en hoe is het begonnen? Daar valt vitale informatie uit te vergaren.

Het lichaam is een organisme dat natuurlijkerwijs perfect in balans is. Als deze balans verstoord wordt, treedt er in eerste instantie ongemak op oftewel ‘dis-ease’, zoals het Engels treffend verwoordt. Neem je de oorzaak van dit ongemak niet weg, dan zal het lichaam een sterker signaal afgeven. Zolang het signaal genegeerd wordt, zal het lichaam een nog sterker signaal afgeven: ‘Hallooo…, er is iets niet in orde!’ En dat wat niet in orde is, zal zich niet slechts tot het fysieke domein blijken te beperken.

Als je kijkt naar de oorsprong van de ziekte, dan lijkt het vaak zo dat er een materiële oorzaak aan te wijzen valt voor het ontstaan ervan. Dat kan ongezonde voeding zijn, te weinig beweging of teveel stress. Bij sommige ziektes kunnen deze omstandigheden de ziekte inderdaad in de hand werken.

De werkelijke oorzaak ligt echter niet in het fysieke maar in het geestelijke domein. Ik heb dat heel duidelijk gezien, toen er bij mijn vader darmkanker werd geconstateerd. Hoewel hij zijn eetpatroon jaren daarvoor al had aangepast in verband met een te hoog cholesterol, was mijn vader een gezonde man van lijf en leden. Hij was vitaal en deed tot op hoge leeftijd aan sport.
Toen hij na het overlijden van een goede vriend door de familie geweigerd werd op de uitvaart, was dit voor hem onverteerbaar. Het hield hem zodanig bezig dat hij het geen plek kon geven. Enkele maanden later manifesteerde de darmkanker zich.

Er was in zijn leefpatroon geen enkele aanwijzing te vinden waardoor deze ziekte zich had moeten ontwikkelen. Maar toen hij het genoemde voorval emotioneel niet kon verwerken, gaven zijn darmen duidelijk aan dat dit onverteerbaar was voor hem. Helaas zag hij niet de les die de ziekte hem wilde geven.
Omdat mijn vader de tachtig al gepasseerd was en er ook uitzaaiingen werden aangetroffen, accepteerde hij zijn lot en wilde geen chemokuur of bestraling om zijn leven te verlengen. Hij heeft toen nog anderhalf jaar geleefd.

 

De kracht van de geest

Ik ben me ervan bewust dat mijn stelling voor veel mensen controversieel is. Als je echter stil staat bij hoe ons lichaam is opgebouwd en hoe het functioneert, kun je concluderen dat de geest het lichaam bestuurt. Heel veel chemische en organische processen in je lichaam verlopen weliswaar automatisch, maar het lichaam leeft geen eigen leven. Het staat niet los van jouw overtuigingen en gedachten. Het staat niet los van jouw geest.

Elke keer dat het lichaam laat zien dat het op welke manier dan ook niet goed functioneert, ligt de oorspronkelijke oorzaak in je geest. Of je nu ongezond eet, bepaalde emoties niet hebt verwerkt of dat je gelooft dat ziektes genetisch overdraagbaar zijn, het lichaam weerspiegelt feilloos wat zich in je geest bevindt.

Wanneer je je eigen gedachten en overtuigingen onderzoekt, zul je vaak het ontstaan van de ziekte kunnen verklaren. Er zijn al talloze wonderbaarlijke genezingen gerapporteerd, die medisch gezien niet mogelijk waren, zoals bij Louise Hay en vele anderen. Door de kracht van de geest in te zetten, kunnen we het schijnbaar onmogelijke mogelijk maken. De sleutel hiertoe is bewustzijn, bewustzijn over onze gedachten en overtuigingen.

Dit is wat ziekte ons te bieden heeft. Ze maakt ons bewust van onze geest, van onze onbeperkte mogelijkheden, van wie we werkelijk zijn. Als je de boodschap van een ziekte kunt verwelkomen, heb je een belangrijke sleutel tot groei in handen. Of het nou gaat om een likdoorn, reuma, een hartaanval of kanker, wanneer je het signaal van de ziekte serieus neemt en de betekenis achterhaalt, zijn de mogelijkheden om te groeien in bewustzijn enorm. Dan kun je de werkelijke schoonheid en kracht van het leven en van jezelf ervaren.

 

Zie jij de zin van ziek zijn?

Voel jij je nog slachtoffer als je ziek wordt? Of kun jij ziekte gebruiken als een middel voor je eigen groei?

Deel je ervaringen hieronder en stimuleer je medelezer om de zin van ziek zijn te ontdekken.

Hartegroet,

Peter.