In onze westerse maatschappij is stilte ver te zoeken. Er is altijd wel geluid dat ergens vandaan komt. Een klok die tikt, verkeer van buiten of fluitende vogels. Of er is altijd beweging. We zijn altijd wel in beweging en bezig met van alles en nog wat. Stilte is kennelijk niet vanzelfsprekend voor ons.
Hoe komt het dat we de stilte niet vanzelf opzoeken? Waarom is het zo moeilijk om de rust in onszelf te vinden? Stilte is belangrijker dan je denkt en is eenvoudiger te vinden dan het lijkt.
Angst versus stilte
We kennen allemaal de beslommeringen van alledag. Je moet op tijd opstaan om je kinderen naar school te brengen en om naar je werk te gaan. Je moet boodschappen doen, koken, in de tuin werken, je administratie nog doen en ga zo maar door. Er zijn zoveel dingen die gedaan moeten worden, dat je maar bezig blijft. Je hebt geen tijd om stil te zijn, om even tot rust te komen, omdat er zoveel moet. Het resultaat is stress, die kan leiden tot allerlei kwalen en ziektes.
Je wordt zo opgeslokt door je vermeende verplichtingen, dat je nauwelijks in de gaten hebt dat je dit zelf creëert. Er is niemand die jou dit oplegt. Het is een volledig vrijwillige keuze. Het is wonderlijk om te zien dat je jezelf dit aandoet, terwijl je toch liever anders wilt. Kennelijk heb je een reden om je leven zo in te richten.
Je motief om zo druk te zijn, komt vaak voort uit angst. Je moet hard werken om de huur of hypotheek te kunnen betalen, om de verjaardagen van de kinderen te kunnen vieren of van de zomer op vakantie te kunnen. Of je wilt de wereld (of iemand in het bijzonder) laten zien hoe goed je ergens in bent. Het lijken heel normale dingen, want iedereen doet het. Maar je zet jezelf vast in patronen die je beperken en je leven beheersen.
De motieven die gestoeld zijn op angst, zijn altijd een compensatie van dat wat je niet hebt of bent. Als je bang bent niet genoeg te verdienen, ga je nog harder werken. Of als je niet het gevoel hebt gezien of gerespecteerd te worden, ga je nog harder je best doen. Kortom, het is jouw angst voor ‘tekort’, waarmee je jezelf onnodig onder druk zet en je jezelf belet om te zijn wie je bent. En om rust en stilte in je leven toe te laten.
Bevrijd jezelf uit een jojo-beweging
Het creëren van rust en stilte in je leven is over het algemeen een kwestie van time-management. Net zoals je alle andere afspraken plant in je agenda, kun je ook de momenten voor jezelf blokkeren in je agenda. Het is in feite een afspraak die je maakt met jezelf.
Als je dan een moment voor jezelf neemt, is er wellicht even rust. Je geeft aandacht aan jezelf en komt op adem van alle bezigheden. En als je dan weer bent bijgekomen, zij het na een vakantie, een weekendje weg of een ochtend lanterfanten, dan ‘kun je er weer tegenaan’, zoals we vaak zeggen. Blijkbaar heb je niet in de gaten dat je dan in het oude patroon blijft ronddraaien. De rust en stilte die je even had gevonden worden nu moeiteloos weer ingeruild voor drukte en stress.
Kennelijk zijn de vakanties en andere rustmomenten niet de oplossing om van de stress af te komen. Deze momenten zijn tijdelijk en houden je gevangen in een jojo-beweging. Wil je een structurele vermindering van drukte en stress, wil je blijvende stilte en rust vinden, dan moet je blijkbaar uit een ander vaatje tappen.
Permanente stilte
Stilte die je in je omgeving vindt, blijkt hoe dan ook relatief te zijn. En hij is beperkt, omdat hij tijdelijk is of niet volledig. Er is altijd wel ergens geluid of beweging en als het al echt stil is duurt het meestal niet lang.
Waar moet je dan zoeken om langdurige of zelfs permanente stilte en rust te vinden? De enige plek waar deze stilte heerst is in jouw diepste kern.
Wanneer je de tijd neemt om bij jezelf naar binnen te gaan – en dat is ook een kwestie van plannen in je agenda -, dan kun je ervaren dat echte stilte zich in jou bevindt. Wanneer je de beslommeringen van het dagelijks leven even loslaat en diep naar binnen gaat, ga je voelen dat er in jou een plek is waar niets gebeurt, waar het volkomen stil is.
Deze plek is jouw diepste kern, jouw ware Zelf. Het is een bron van kracht, die jou in staat stelt om je stevig te verankeren met en in jezelf. Het is jouw eigen accu, je eigen bron waaraan je op kunt laden, wanneer je maar wilt. Deze bron heb je altijd tot je beschikking. Je hebt er permanent en moeiteloos toegang toe.
Sterker nog, je hoeft het opladen niet af te wisselen met de beslommeringen uit je dagelijks leven. Wanneer je de dingen van alledag doet vanuit deze bron, zul je een permanente stilte in jezelf ervaren die jou continu blijft voeden. Als je elk moment van de dag aangesloten blijft op deze bron, dan wordt stilte een vast baken in de turbulentie van het leven.
Ken jij de kracht van stilte?
Zit jij nog in de greep van je dagelijkse beslommeringen en kun je moeilijk rust vinden? Of heb jij al verbinding met de stilte in jezelf en ben je aangesloten op je eigen bron?
Deel je ervaringen hieronder en stimuleer je medelezer om de stilte in zichzelf te vinden.
Hartegroet,
Peter.
Prachtig artikel! Ik ben zelf steeds bezig meer rust in mijn leven te vinden; dit stukje bevestigt weer dat ik het in mezelf moet zoeken. Bedankt voor het delen van deze waardevolle informatie.
Dank je wel Peter. Wat een mooi artikel. Het is niet makkelijk om echt de stilte te vinden of te ontmoeten. Want de stilte is voor mij soms erg beangstigend. Door de stilte kan ik weer naar mijn lijf luisteren en opnieuw leren voelen. Nogmaals bedankt voor het delen.
Beste Anita, mensen hebben inderdaad tegenwoordig vaak moeite met stilte. Het betekent dat je geen houvast meer zoekt buiten jezelf en dat kan beangstigend zijn. Heel belangrijk wat je zegt over je lijf en voelen. Dat is essentieel. Dat durf jij kennelijk wel aan te gaan. Heel mooi!
Graag gedaan, Vandhana!
Ik ben ( zonder mijn gehoorapparaten) volledig doof. Zonder hen leef je dan altijd in volledige stilte en ontmoet alleen de beelden die je ziet. De geluiden van je lijf zijn je vertrouwd.
Ben je weduwe – zoals ik – dan zijn er dagen dat er geen woord kan worden gewisseld zonder toch maar drukte op te zoeken.
Zo is stilte beangstigend.
Beste mevrouw de Hoog, stilte kan inderdaad het gevoel van alleen zijn of eenzaamheid oproepen. Wanneer je echter vertrouwd raakt met stilte en je eigen aanwezigheid los van een ander, hoeft dit niet beangstigend te zijn. Het kan juist het gevoel geven dat je groter bent dan je angst en dat die angst dan geen grip meer op je heeft. Dat gevoel wens ik u toe. Hartelijke groet, Peter.