In deze boeiende tijd waarin het Coronavirus huishoudt, kunnen we onszelf verschillende vragen stellen. Hoe kunnen we het virus effectief bestrijden? Kunnen we de economie redden en een recessie voorkomen? En ook vragen die dieper gaan: Leren we nu beter omgaan met de Aarde? En kunnen we nu een significante verschuiving in bewustzijn doormaken?

De eerste vragen gaan uit van Corona als een rampspoed die tegengegaan moet worden. De diepere vragen gaan over Corona als kans om te groeien. Eén ding is zeker: het Coronavirus brengt dingen die onder de oppervlakte lagen, nu aan het licht.

 

Wat komt er bloot te liggen?

Toen het Coronavirus in China uitbrak, was het voor ons Nederlanders nog een ver-van-mijn-bed-show. Met de verplaatsing van het virus naar Noord-Italië kwam het al akelig dichtbij. Maar toen de eerste gevallen van besmetting in Nederland bekend werden, gingen we ons pas echt zorgen maken.

De reacties die dit losmaakte waren veelvuldig. De één bleef er nog vrij laconiek onder, terwijl de ander allerlei doemscenario’s voor zich zag. Bleven sommigen rustig afwachten, anderen begonnen meteen al te hamsteren. Weer anderen maakten zich dienstbaar en staken de helpende hand toe.

Toen de crisis zich ook hier begon te manifesteren, werden tegelijkertijd ook allerlei innerlijke patronen – individueel en collectief – zichtbaar. Velen lieten zich leiden door angst, bij anderen nam onverschilligheid en inertie de overhand. Bij weer anderen kwam altruïsme bovendrijven.

De meest relevante vraag voor mij hier is daarom:

Wat legt een crisis als deze bloot in jou als individu en in ons allen als collectief?

 

Niets is wat het lijkt

In een crisis word je altijd uitgedaagd. Hij brengt je uit je comfort zone en dwingt je dingen te doen die je nog niet eerder hebt gedaan. Het kan dingen in je losmaken die je misschien nog niet van jezelf kende.

Zo ben je bijvoorbeeld doorgaans kalm en rustig, maar raak je door een crisis in paniek en weet je niet wat je moet doen. Of normaliter ben je van controle houden, maar nu heb je juist geen moeite om je aan de situatie over te geven. Of misschien ken je jezelf als angstig en timide, maar voel je nu veel moed en daadkracht om de problemen die je tegenkomt op te lossen.

Als je kijkt naar de uiterlijke omstandigheden, dan kan een crisis ervaren worden als iets dat verre van wenselijk is. Stel dat je als zzp-er in een burn-out terecht komt, dan kun je je werk niet meer doen en verlies je je inkomen. Iets waar je nooit zelf voor zou kiezen.
Wanneer je een dierbare verliest in een fataal auto-ongeluk, zal dat diep verdriet teweeg brengen. Normaal zou je deze persoon niet vrijwillig willen laten gaan. Het lot dwingt je echter om afscheid van hem of haar te nemen.

Zo zijn er talloze omstandigheden die je nooit op zou zoeken, maar die jou iets geven wat je anders nooit verworven zou hebben. De zzp-er zal door zijn burn-out gedwongen worden om te kijken naar wat er ‘fout’ is gegaan en waarom. Hij zal hoogstwaarschijnlijk een ontwikkeling doormaken, die hij anders niet gehad zou hebben. Hij zal er sterker en rijker uit tevoorschijn komen.
Als je plotseling een dierbare verliest, kan je dat iets brengen wat je nooit had gedacht. Wellicht kun je eindelijk weer je hart openen, waar dit jarenlang gesloten is geweest. Of misschien word je hierdoor gestimuleerd om veiligere auto’s te ontwikkelen. Onverwacht ga je zo een grotere bijdrage leveren aan je omgeving.

Ook collectief gebeurt er het nodige als er een crisis optreedt. Dat zien we heel duidelijk met de Coronacrisis. Waar in sommige landen het virus verdeeldheid zaait, wordt in andere landen de onderlinge verbondenheid door het virus juist groter. Terwijl bepaalde landen genereus te hulp schieten naar getroffen gebieden, zijn andere landen gereserveerd in het bieden van hulp. Ook het collectief onderbewuste komt onherroepelijk aan het licht.

Hier dient zich eveneens de kans aan om het cadeau dat onder te schijnbare ellende verborgen zit, uit te pakken. Kunnen we een crisis verwelkomen, dan zal dit cadeau ons veel meer geven dan het veiligstellen van de status quo. Zo blijkt weer dat niet is wat het lijkt.

 

Een nieuwe jij, een nieuwe mensheid

Zoals we kunnen zien, legt een crisis een deel van je onderbewuste bloot dat op dat moment gezien wil worden. Het zal een deel zijn dat anders verborgen zou zijn gebleven. De schok die een crisis teweeg brengt is daarom noodzakelijk. Het zorgt ervoor dat transformatie van dat onderbewuste deel mogelijk wordt. Een wezenlijke verandering zou niet tot stand kunnen komen, als het systeem niet zou wankelen.

Om weer tot een gezonde balans te komen, heeft het systeem een grondige revisie nodig. Ben je bereid die onderbewuste laag onder ogen te zien, dan is verandering aanstaande. Wend je echter je blik af van dat wat je niet wilt zien, dan is het wachten op de volgende crisis en zal de schok alleen maar groter worden.

We worden dus uitgenodigd om te kijken waar verandering nodig is. Want verandering is onvermijdelijk. Ontwikkeling is onontkoombaar. Beweeg je mee met dat wat het licht wil zien, dan zal de geboorte vrijwel pijnloos verlopen. Wanneer je je ertegen verzet, zal het proces alleen maar pijnlijker worden. Dat kan elke verloskundige beamen.

Wil je meehelpen geboorte te geven aan een nieuwe Aarde en een nieuwe mensheid, laat dan je angst varen en geef je over aan het proces. Terug naar ‘business as usual’ zal echt niet gebeuren. Als we dit al tegen willen houden, zal het slechts tijdelijk zijn. Aanvaard crisis als een zegen, en je zult het als zodanig gaan ervaren. Want als het ‘kind’ geboren is, zul je overlopen van liefde en vreugde.

Laten we daarom elke crisis omarmen als een kans om een betere versie van onszelf te worden. Verwelkom je twijfel, je angst, je pijn, je zelfafwijzing en je zelfontkenning, om opnieuw geboren te worden in een groter licht. Het licht dat jij bent en altijd bent geweest. Het licht dat zich hoe dan ook wil manifesteren. Maak jezelf beschikbaar en geef je over aan het proces. De rest gebeurt vanzelf.

 

Hoe ervaar jij een crisis?

Wil jij, als je in een crisis terecht komt, deze meteen weer weg hebben? Of kun jij de kansen die hij biedt, zien en hem als een zegen omarmen?

Deel je ervaringen hieronder en stimuleer je medelezer om een crisis te verwelkomen en te gebruiken voor transformatie.

Hartegroet,

Peter.